عبارت «سر خود گرفتن» به معنای خودمختارانه یا مستقل عمل کردن است و می‌تواند در متون مختلف مورد استفاده قرار گیرد. در نگارش و استفاده از این عبارت، چند نکته قواعدی و نگارشی وجود دارد:

1. فعل و ساختار: «سر» به معنای «سر» یا «سرا» به عنوان مفعول و «گرفتن» به عنوان فعل در نظر گرفته می‌شود. بنابراین، این عبارت معمولاً به صورت «او سر خود را گرفت» یا «او دست به سر خود گرفتن زد» به کار می‌رود.

2. اضافه و نهاد: در صورتی که این عبارت بخواهد به صورت مستقل یا به عنوان عنوان استفاده شود، باید توجه داشت که حتماً با فعل مناسب همراه باشد تا معنای روشن‌تری ارائه دهد.

3. تنظیم جملات: در جملاتی که از این عبارت استفاده می‌شود، باید به زمینه جمله توجه کرد تا ارتباط معنایی به درستی برقرار شود. به عنوان مثال: «او تصمیم گرفت سر خود را بگیرد و به جای دیگر برود.»

4. سبک و زبان: سبک رسمی و غیررسمی نوشته می‌تواند بر چگونگی استفاده از این عبارت تأثیر بگذارد. در متون رسمی، بهتر است از ساختارهای واضح و دقیق استفاده شود.

5. پیشنهادات: در صورتی که بخواهید این عبارت را به گونه‌ای دیگر بیان کنید، می‌توانید از عباراتی مثل «خودمختاری» یا «استقلال عمل کردن» نیز استفاده کنید تا تنوع بیشتری به متن بدهید.

با رعایت این نکات، می‌توان از عبارت «سر خود گرفتن» به‌خوبی در نوشتار فارسی استفاده کرد.

1. بعد از شنیدن خبر ناراحت‌کننده، تصمیم گرفت که سر خود را بگیرد و زیاد به آن فکر نکند.
2. او همیشه سعی می‌کند که در موقعیت‌های سخت، سر خود را بگیرد و آرامش خود را حفظ کند.
3. وقتی دوستانش او را دعوت کردند، با لبخند سر خودش را گرفت و به جمع آن‌ها پیوست.