سمیع

برای نگارش صحیح کلمه "سمیع" در زبان فارسی، باید به نکات زیر توجه داشت:

1. اَسم خاص: کلمه "سمیع" به عنوان یک اسم خاص در متون دینی و ادبیات اسلامی به کار می‌رود و به معنای "شنونده" یا "کیفیت شنیدن" است. استفاده از آن در متن باید با دقت و به درستی باشد.

2. حروف و نگارش: این کلمه از حروف "س"، "م"، "ی" و "ع" تشکیل شده است و باید تمامی این حروف صحیح و به ترتیب نوشته شوند.

3. نقطه‌گذاری: در متن‌هایی که کلمه "سمیع" در آنها به کار می‌رود، ممکن است نیاز به استفاده از قواعد نقطه‌گذاری باشد، به‌ویژه در جملات بلند یا متون مذهبی.

4. تطابق با متن: اگر کلمه در یک جمله یا عبارت خاص استفاده می‌شود، باید به قواعد زبانی و نگارشی آن جمله توجه کرد، نظیر تطابق فعل و فاعل.

5. تکیه بر معنای کلمه: در بعضی زمینه‌ها، این کلمه ممکن است با معانی یا مفاهیم دیگری مرتبط باشد. برای مثال، در علوم کلامی یا تفسیر قرآن غالباً به صفات خداوند اشاره دارد.

به‌طور کلی، استفاده صحیح از کلمه "سمیع" بستگی به زمینه و سیاق جمله دارد و در همه موارد باید نکات نگارشی را رعایت کرد.

البته! در ادامه چند جمله با استفاده از کلمه "سمیع" آورده شده است:

1. خداوند سمیع دعاهای بندگانش است و هیچ دعایی را بی‌پاسخ نمی‌گذارد.
2. او همیشه در لحظات سخت به خداوند سمیع تکیه می‌کند.
3. سمیع بودن خداوند نشان‌دهنده‌ی احاطه‌ی کامل او بر امور جهان است.
4. در این لحظه آرامش، احساس می‌کنم که پروردگار سمیع صدای درونم را می‌شنود.
5. آیات قرآن بر سمیع بودن خداوند تأکید بسیاری دارند و نشان می‌دهند که او از همه‌چیز آگاه است.

اگر به جملات بیشتری یا توضیح بیشتری نیاز دارید، لطفا بفرمایید!