کلمه "سیاه‌مشق" در زبان فارسی ترکیبی از دو واژه "سیاه" و "مشق" است. این واژه به معنای تمرین نوشتن به شیوه‌ی خاص و با استفاده از جوهر سیاه (معمولاً برای خطاطی یا خط نوشتاری) به کار می‌رود. در اینجا به قواعد نوشتاری و نگارشی مربوط به کلمه "سیاه‌مشق" اشاره می‌شود:

1. نوشتن به صورت جدا یا ترکیبی: عبارت "سیاه‌مشق" به صورت ترکیبی نوشته می‌شود و نباید به صورت جدا (سیاه مشق) نوشته شود.

2. علامت وصل: بین "سیاه" و "مشق" باید از علامت "جدا" (ـ) یا "خط‌تیره" استفاده کرد. بنابراین صحیح است که بنویسیم "سیاه‌مشق".

3. زبان ادبی: این واژه بیشتر در متون ادبی و آموزشی، به ویژه در مواردی که به خطاطی و خوش‌نویسی مربوط می‌شود، استفاده می‌شود.

4. استفاده مناسب: "سیاه‌مشق" را معمولاً در جمله‌هایی که به هنر خطاطی، تمرین نویسی و آموزش خط مرتبط است به کار می‌برند.

پیشنهاد می‌شود هنگام استفاده از این کلمه به زمینه‌ای که در آن به کار می‌رود توجه شود تا از کاربرد صحیح آن اطمینان حاصل شود.

1. در دوران کودکی، همه‌ي ما درس‌های خود را با سیاه مشق کردن تمرین می‌کردیم تا خط خود را زیبا کنیم.
2. معلم هنر از دانش‌آموزان خواست که با استفاده از سیاه مشق، آثار هنری خاصی خلق کنند.
3. من هر روز قبل از نوشتن، چند دقیقه‌ای را به سیاه مشق کردن اختصاص می‌دهم تا خطوط خود را بهبود بخشم.