شاه برانگیز

کلمه "شاه‌برانگیز" به معنای چیزی است که باعث بیداری یا اعجاب می‌شود. در اینجا چند نکته در مورد قواعد فارسی و نگارشی مرتبط با این کلمه آورده شده است:

1. نوشتار: کلمه "شاه‌برانگیز" به صورت چسبیده نوشته نمی‌شود و باید با استفاده از نیم‌فاصله بین "شاه" و "برانگیز" نوشته شود. بنابراین شکل صحیح آن "شاه‌برانگیز" است.

2. تلفظ: این کلمه به صورت "shāh-barangīz" تلفظ می‌شود و تأکید بیشتر بر روی بخش دوم آن است.

3. معنا: این کلمه به طور کلی برای توصیف چیزی به کار می‌رود که به شدت جلب توجه می‌کند یا تحسین برانگیز است.

4. استفاده در جملات:

   • می‌توان آن را در جملات مختلف به کار برد، مانند: "این نمایشگاه آثار هنری شاه‌برانگیز است."
   • یا: "کتاب جدید او دارای نکات شاه‌برانگیز زیادی است."
5. نحوه صرف: "شاه‌برانگیز" به عنوان یک صفت به کار می‌رود و معمولاً با اسم‌های مفرد و جمع قابل صرف است.

با رعایت این نکات می‌توان به درستی از جمله "شاه‌برانگیز" در نوشتار و گفتار استفاده کرد.

1. داستان آن فیلم به حدی مهیج و شاه‌برانگیز بود که تمام تماشاگران را به وجد آورد.
2. نقاشی‌های این هنرمند با رنگ‌های زنده و طراحی‌های شاه‌برانگیز، هر بیننده‌ای را مجذوب خود می‌کند.
3. برگزاری چنین رقابتی با جوایز بزرگ و سطح بالای شرکت‌کنندگان، قطعاً یک تجربه شاه‌برانگیز برای علاقه‌مندان به هنر خواهد بود.