شتابیدن

کلمه "شتابیدن" یکی از فعل‌های زبان فارسی است که به معنی سریع‌تر حرکت کردن یا شتاب گرفتن است. در زیر به برخی از قواعد و نکات نگارشی مربوط به این کلمه اشاره می‌کنم:

1. صرف فعل: شتابیدن یک فعل بی‌قاعده است و دارای مضارع و ماضی خاص خود است. به عنوان مثال:

   • ماضی: شتابید
   • مضارع: می‌شتابد
   • امر: شتاب!

2. نقل قول و استفاده در جملات: این کلمه می‌تواند به عنوان یک فعل در جملات مختلف استفاده شود. لازم است که در جملات، با توجه به زمان و فاعل صرف شود.

   • مثال: او به سرعت می‌شتابد.

3. ترکیب با نشانه‌های زمان: هنگام استفاده از "شتابیدن"، می‌توان از نشانه‌های زمانی برای روشن‌تر شدن معنای جمله استفاده کرد.

   • مثال: او دیروز شتابید تا به مراسم برسد.

4. نکات نگارشی: در نگارش، دقت کنید که کلمه "شتابیدن" همیشه به صورت صحیح و با توجه به قواعد املایی نوشته شود و در جملات از نقطه‌گذاری مناسب استفاده شود.

5. معانی و مفاهیم: "شتابیدن" علاوه بر مفهوم حرکتی، ممکن است به معنای انجام کاری با سرعت و فوریت نیز در نظر گرفته شود.

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه "شتابیدن" به شکلی صحیح و مؤثر در نوشتار فارسی خود استفاده نمایید.

1. وقتی که باران شروع به باریدن کرد، مردم در خیابان‌ها شتابیده به سمت پناهگاه‌ها رفتند.
2. او برای رسیدن به ایستگاه قطار شتابید و همه چیز را پشت سر گذاشت.
3. در لحظه‌ای که چراغ سبز شد، ماشین‌ها شتابیده و به سرعت به سمت جلو حرکت کردند.