کلمه "شیوخ" جمع کلمه "شیخ" است و در زبان فارسی به معنای بزرگ، رئیس یا شخصیت مذهبی و اجتماعی با نفوذ به کار می‌رود. در ادامه به قواعد فارسی و نگارشی مربوط به این کلمه می‌پردازیم:

1. نگارش:

• کلمه "شیوخ" باید با حروف صحیح و به صورت درست نوشته شود. در نوشتار رسمی، از الفبای فارسی استفاده کنید.

2. انصرف:

• کلمه "شیوخ" از نظر انصرف، جمع سالم محسوب می‌شود و به همین دلیل به تنهایی و بدون نیاز به الیاء می‌تواند به کار رود.

3. کاربرد در جملات:

• "شیوخ" می‌تواند به عنوان فاعل، مفعول یا دیگر نقش‌های دستوری در جملات به کار رود.
  • مثال: "شیوخ در جلسه حاضر بودند."

4. مورد توجه در متن‌های رسمی:

• در متون رسمی و ادبی، توجه به صحیح بودن نگارش و استفاده از کلمه در زمینه‌ی مناسب اهمیت دارد.

5. تطابق با جمع:

• جمع "شیوخ" به درستی به عنوان جمع "شیخ" در متون ادبی و علمی استفاده می‌شود.

نکته:

• هنگام نوشتن متون فرهنگی و مذهبی، دقت کنید که از کلمات به طور صحیح و با معنای مناسب آن‌ها استفاده کنید.

اگر سوال دیگری دارید یا نیاز به توضیحات بیشتری هست، خوشحال می‌شوم کمک کنم.

1. شیوخ قبیله در مراسم عروسی نقش مهمی در تنظیم آداب و رسوم دارند.
2. شیوخ بزرگ به عنوان مشاوران سیاسی و اجتماعی در جامعه شناخته می‌شوند.
3. در برخی مناطق، شیوخ به عنوان نمایندگان محلی وظیفه حل و فصل اختلافات را بر عهده دارند.