کلمه "شیون" در زبان فارسی به معنای ناله و فریاد برای ابراز درد و غم به کار می‌رود. در زیر به برخی نکات نگارشی و دستوری مرتبط با این کلمه اشاره می‌شود:

1. استفاده در جملات: "شیون" می‌تواند در جملات مختلف به کار رود. مثلاً:

   • "شیون و زاری مادر در فقدان فرزندش دل هر شنونده‌ای را می‌سوزاند."
   • "آن شب، شیون حزن‌آلودی در گوشه‌ی شهر طنین‌انداز بود."

2. تغییرات نحوی:

   • "شیون" به عنوان اسم، می‌تواند صفت‌هایی مانند "عمیق"، "تلخ"، یا "پرسوز" را به خود بگیرد:
     • "شیون عمیق او دل هر کسی را به درد می‌آورد."

3. صرف و نحو:

   • در صورتی که بخواهید از "شیون" به عنوان فعل استفاده کنید، می‌توانید از فعل‌هایی مانند "کردن" یا "زدن" استفاده کنید:
     • "او شیون کرد."
     • "شیون زدن در برابر فراق سخت است."

4. نحوه تلفظ:

   • این کلمه به صورت "شیون" (با تأکید بر حرف «شین») تلفظ می‌شود.
5. ترکیبات و عبارات:
   • "شیون" می‌تواند در ترکیبات مختلفی مانند "شیون و زاری"، "شیون و فغان" و غیره به کار رود.
   • مثلاً: "در آن مراسم، شیون و زاری حاضران فضای حزن‌آلودی ایجاد کرده بود."

با رعایت این نکات می‌توان به درستی از کلمه "شیون" در نوشتار و گفتار فارسی استفاده کرد.

1. شیون دل‌خراش او در مراسم تدفین، تمام حاضران را تحت تأثیر قرار داد.
2. در شب تاریک، صدای شیون مستانه‌ای از دور به گوش می‌رسید که دل هر شنونده‌ای را می‌لرزاند.
3. کودکان به خاطر شیون حیوانات در جنگل، تصمیم گرفتند به بررسی علت آن بپردازند.