صبح گاه

کلمه "صبح‌گاه" در زبان فارسی به معنای زمان صبح و به‌ویژه صباح زودهنگام است و به‌عنوان یک ترکیب از "صبح" و "گاه" تشکیل شده است. در نوشتار و نگارش آن، نکات زیر را در نظر داشته باشید:

1. نوشتار صحیح: "صبح‌گاه" با نیم فاصله نوشته می‌شود. نیم‌فاصله به معنای پیوند دو واژه است که معمولاً وقتی یک واژه با پیشوند یا پسوند ترکیب می‌شود به کار می‌رود.

2. معنی: "صبح" به معنای زمان روز از طلوع خورشید تا ظهر است و "گاه" به معنای زمان یا مكان است. بنابراین "صبح‌گاه" به معنای زمان صبح است.

3. نکات نگارشی:

   • در متن‌های رسمی و ادبی، بهتر است واژه "صبح‌گاه" به‌صورت دقیق و صحیح نوشته شود.
   • از لحاظ نگارشی، این نوع ترکیب‌ها باید با دقت به کار روند تا مانع از ابهام در مفهوم شوند.
4. استفاده در جملات: می‌توان از "صبح‌گاه" در جملات مختلف استفاده کرد، مثلاً:
   • "در صبح‌گاه هوای دلپذیری حاکم بود."
   • "صبح‌گاه، birds singing and flowers blooming."

با رعایت این نکات، می‌توانید از واژه "صبح‌گاه" به‌درستی و به شیوه‌ای صحیح در متون فارسی استفاده کنید.

1. هر صبح گاه با صدای پرندگان از خواب بیدار می‌شوم و احساس آرامش می‌کنم.
2. صبح گاه هوای تازه و خنک، انگیزه‌ای برای شروع یک روز پرانرژی به من می‌دهد.
3. در صبح گاه، پیاده‌روی در پارک یکی از عادت‌های مورد علاقه‌ام است.