افروخته

کلمه "افروخته" در زبان فارسی به معنای "شعله‌ور" یا "برافروخته" استفاده می‌شود و می‌تواند به صورت صفت و به عنوان فعل گذشته (زبان ماضی) به کار رود. در ادامه به برخی از نکات نگارشی و قواعد مربوط به این کلمه اشاره می‌شود:

1. استفاده به عنوان صفت:

   • "چشمانش افروخته بود." (در این جمله، افروخته به عنوان صفت برای توصیف چشمان استفاده شده است.)

2. استفاده به عنوان فعل گذشته:

   • "او آتش را افروخته است." (در اینجا، افروخته به عنوان فعل گذشته به کار رفته است.)

3. ترکیب با سایر کلمات:

   • "در دلش احساسی افروخته داشت." (در این جمله، ترکیب "احساس افروخته" به معنی یک احساس قوی و شعله‌ور است.)

4. نگارش درست:

   • توجه داشته باشید که "افروخته" به صورت جدا نوشته می‌شود و هرگز نباید به صورت "افروخته‌است" در یک جمله به کار رود، مگر اینکه فعل به صورت مستمر باشد.

5. مفاهیم ضمنی:

   • این کلمه غالباً بار عاطفی زیادی دارد و می‌تواند به معنای شدت احساسات یا شور و شوق عمیق باشد.
6. فصاحت و صراحت:
   • در نوشتار رسمی و ادبیات، استفاده از چنین کلماتی می‌تواند به غنای متن کمک کند.

به‌طور کلی، "افروخته" یک کلمه غنی و زیبا در زبان فارسی است که با دقت در نگارش و استفاده می‌تواند به ارتقاء کیفیت نوشته‌ها کمک کند.

البته، در اینجا چند مثال برای کلمه "افروخته" در جملات مختلف آورده شده است:

1. آتش افروخته در شومینه، گرما و نور دلپذیری به اتاق بخشید.
2. چشمان او در هنگام صحبت درباره‌ی عشقش، همچون آتش افروخته می‌درخشید.
3. احساساتی افروخته در دل محسن به خاطر جدایی از دوستش او را عذاب می‌داد.
4. این شعر با کلمات افروخته‌اش، حس و حال شدیدی را منتقل می‌کند.
5. در میهمانی، بحث‌های افروخته‌ای درباره‌ی وضعیت اقتصادی کشور شکل گرفت.

امیدوارم این جملات مفید باشند!