در زبان فارسی، "صیغه جاری کردن" به معنای جاری نمودن عقد ازدواج موقت (صیغه) می‌باشد. در نوشتار فارسی و در قوانین نگارش این عبارت، چند نکته مهم قابل توجه است:

1. استفاده از فعل مناسب: عبارت "جاری کردن" به معنای به اجرا درآوردن یا انجام دادن است و در این زمینه مناسب است. برای وضوح بیشتر، ممکن است نوشته شود "صیغه را جاری کردن".

2. نکات نگارشی:

   • فاصله: بین کلمات باید فاصله مناسب برقرار شود.
   • علامت‌گذاری: در جملات طولانی یا پیچیده، از ویرگول و سایر علامات نگارشی برای بیان بهتر استفاده کنید.
   • توجه به زمان: اگر در حال توصیف یک عمل هستید، از زمان مناسب استفاده کنید (مثلاً "صیغه را جاری کردم" یا "صیغه را جاری می‌کنم").

3. به کارگیری کلمات مربوط: در نوشتار ممکن است از کلماتی مانند "عقد موقت" یا "ازدواج موقت" نیز استفاده شود تا مفهوم بهتر منتقل شود.

4. تنوع در استفاده: می‌توانید از عبارات مشابه مانند "ازدواج موقت را به عمل آوردن" یا "عقد موقت را برقرار کردن" نیز استفاده کنید تا متن تنوع بیشتری داشته باشد.

با رعایت این نکات، می‌توانید به‌طور مؤثری از عبارت "صیغه جاری کردن" در نوشتار خود بهره ببرید.

1. با توجه به شرایط خاص، او تصمیم گرفت که صیغه جاری کند تا زندگی مشترکی را آغاز کند.
2. در جلسه مشاوره، کارشناسان درباره قوانین و شرایط صیغه جاری کردن توضیحاتی دادند.
3. خانواده‌های دو طرف پس از مشورت، به توافق رسیدند که صیغه جاری کنند تا روابطشان رسمی‌تر شود.