غداری

کلمه «غداری» در زبان فارسی به معنی خیانت کردن یا عمل نامردی است. نگارش و قواعد مرتبط با آن به شرح زیر است:

1. نوشتار: کلمه «غداری» به صورت زیر نوشته می‌شود و از حروف «غ»، «د»، «ا»، «ری» تشکیل شده است.

2. تلفظ: این کلمه به صورت 'غَدَری' تلفظ می‌شود، با توجه به کسر و فتحه‌ها و نغماتی که در تلفظ حروف وجود دارد.

3. گفتمان و کاربرد: واژه «غداری» معمولاً در متون ادبی، سیاسی یا محاورات اجتماعی برای توصیف خیانت یا رفتار نامناسب به کار می‌رود و بار معنایی منفی دارد.

4. قواعد نگارشی:

   • در جملات رسمی و نگارش‌های ادبی باید حواستان باشد که از واژه‌های مناسب و با بار معنایی همخوان استفاده کنید.
   • هنگامی که این کلمه را در جمله استفاده می‌کنید، به فعل و فاعل جمله دقت کنید تا معنای مشخصی منتقل شود.
5. مثال:
   • "غداری در دوستی بزرگ‌ترین خطاست."
   • "او به خاطر غداری‌اش در گروه، مورد تنفر دیگران قرار گرفت."

اگر سوال خاصی درباره این کلمه یا قواعد نگارشی دارید، لطفاً بفرمایید.

1. غداری یک عمل غیرقابل بخشش است که ممکن است دوستی‌ها و روابط را به خطر بیندازد.
2. او به خاطر غداری که در گذشته مرتکب شده بود، دیگر هیچ‌کس به او اعتماد نداشت.
3. در تاریخ، برخی از شخصیت‌ها به دلیل غداری‌های خود برای همیشه در یادها ماندگار شدند.