کلمه "غرور خوردن" در زبان فارسی به معنای احساس افسوس یا شکست از خودبرتربینی یا خودبزرگ‌بینی است. در زمینه قواعد فارسی و نگارشی، چند نکته مهم درباره این ترکیب وجود دارد:

1. جمله‌سازی: این ترکیب معمولاً در جملات به عنوان یک فعل مرکب استفاده می‌شود. به عنوان مثال: "او با رفتار متکبرانه‌اش غرور خورد."

2. نحو و صرف: "غرور خوردن" متشکل از اسم "غرور" و فعل "خوردن" است. در تحلیل نحو می‌توان آن را به عنوان یک فعل مرکب بررسی کرد.

3. معناشناسی: این عبارت عموماً بار معنایی منفی دارد و به وضعیتی اشاره می‌کند که فرد از خودخواهی یا خودستایی خود دچار ناکامی می‌شود.

4. استفاده در ادبیات: در شعر و نثر فارسی، این ترکیب ممکن است به طور مکرر به کار رود تا به مضمون خودبرتر بینی و تبعاتش بپردازد.

5. نشانه‌های نگارشی: در نگارش، باید به قواعد کلی نگارش و شیوه‌های بیان توجه داشت، برای مثال در جملات پرسشی، تعجبی یا توصیفی.

امیدوارم این نکات به شما کمک کند تا در استفاده از کلمه "غرور خوردن" موفق‌تر عمل کنید. اگر سوال دیگری دارید، خوشحال می‌شوم که کمک کنم!

1. بعد از اینکه در امتحان شکست خوردم، احساس غرور خوردن کردم و نتوانستم با دوستانم صحبت کنم.
2. او به دلیل غرور خوردن از انتقادات، هیچ‌گاه نتوانست ضعف‌های خود را برطرف کند.
3. وقتی متوجه شدم که در مسابقه بازنده شده‌ام، دلم بشدت غرور خورد و برای مدتی از مردم دور شدم.