غم فزا

کلمه «غم‌فزا» ترکیبی است از دو بخش: «غم» و «فزا». این کلمه به معنای افزایش‌دهنده غم و یا موجب ایجاد غم است. در نگارش و استفاده از این کلمه، توجه به موارد زیر لازم است:

1. نوشتار صحیح: این کلمه باید به صورت وصل نوشته شود: «غم‌فزا» نه «غم فزا» یا «غم‌فزا».

2. نحو و ساختار جمله: این کلمه می‌تواند به عنوان صفت استفاده شود و معمولا در جملاتی که به توصیف حالتی از غم یا اندوه می‌پردازند به کار می‌رود. مثلاً: «آن خبر غم‌فزا بود.»

3. تنوع در به کار بردن: در نوشتار ادبی می‌توان از این کلمه به شکل‌های مختلف و در ترکیب‌های زیبا و معنایی استفاده کرد. مثلاً: «به یاد گذشته‌های دور، دلم غم‌فزا شد.»

4. قواعد نگارشی: طبق اصول نگارشی فارسی، کلمات مرکب مانند «غم‌فزا» که از دو بخش تشکیل می‌شوند، باید با استفاده از نیم‌فاصله (ـ) از یکدیگر جدا شوند.

5. استفاده در شعر و ادبیات: «غم‌فزا» معمولاً در اشعار و متون ادبی به کار می‌رود و می‌تواند به عمق احساسات و حالات روحی انسان‌ها بپردازد.

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه «غم‌فزا» به درستی و با تأثیر بیشتر در نوشته‌ها و اشعار خود استفاده کنید.

1. صدای نالهٔ پرندگان در غروب، فضای غم‌فزایی را در دل کوهستان ایجاد کرد.
2. شنیدن داستان زندگی آن هنرمند بزرگ، همواره حس غم‌فزایی را در دل مخاطبانش به وجود می‌آورد.
3. بارش بی‌وقفهٔ باران در روزهای پایانی پاییز، فضای غم‌فزایی را بر چهرهٔ شهر نشاند.