غنجه

کلمه "غنجه" در زبان فارسی به معنای جوانه، گلبرگ یا شکوفه است و به طور کلی به حالت جوان و تازه گی اشاره دارد. در نگارش این کلمه و استفاده از آن در جملات، باید به نکات زیر توجه کرد:

1. نحوه نوشتار: "غنجه" به همین شکل نوشته می‌شود و از حروف صحیح استفاده شده است.

2. جنس کلمه: "غنجه" یک اسم مؤنث است. بنابراین اگر بخواهید از آن در جملات استفاده کنید، باید به جنسیت آن توجه کنید.

3. استفاده در جملات: این کلمه معمولاً در توصیف زیبایی‌های طبیعی یا در ادبیات به کار می‌رود. مثلاً:

   • "غنجه‌های بهاری در باغ شکوفه زده‌اند."
   • "این غنجه جوانه‌ای از عشق و امید است."
4. تلفظ: تلفظ صحیح این کلمه /ɡhænʤɛ/ است.

اگر سوال خاصی در مورد کاربرد یا معانی این کلمه دارید، لطفاً بفرمایید.

1. غنچه‌های بهاری در باغچه با رنگ‌های زیبا، دل هر بیننده‌ای را شاد می‌کنند.
2. او هر روز صبح به تماشای غنچه‌های تازه روییده می‌رفت و از زیبایی طبیعت لذت می‌برد.
3. غنچه‌ی دل‌انگیز گل از دل خاک به سوی آسمان سر برآورده و نوید آمدن بهار را می‌دهد.