عدلی

کلمه "عدلی" در زبان فارسی به عنوان صفت به معنی "عادل" یا "متعلق به عدل" استفاده می‌شود. در زیر به برخی از قواعد و نکات نگارشی مرتبط با کلمه "عدلی" پرداخته شده است:

1. نحو و جمله‌بندی:

   • کلمه "عدلی" معمولاً به عنوان صفت در کنار اسم به کار می‌رود. برای مثال: "قاضی عدلی" یا "دادگاه عدلی".
   • می‌تواند به عنوان قید در جملات نیز مورد استفاده قرار گیرد: "او به شکل عدلی عمل کرد".

2. نوشتن و املا:

   • مانند دیگر کلمات فارسی، "عدلی" باید به درستی نوشته شود و از اشتباهات نگارشی پرهیز شود.

3. تطابق در جنس و تعداد:

   • در زبان فارسی، صفات باید با اسم‌های خود از نظر جنس (مؤنث یا مذکر) و تعداد (جمع یا مفرد) تطابق داشته باشند. برای مثال:
     • قاضی عدلی (مفرد مذکر)
     • قضات عدلی (جمع مذکر)

4. کاربرد در مکالمات رسمی و ادبی:

   • کلمه "عدلی" به ویژه در متون حقوقی و سیاسی مورد استفاده قرار می‌گیرد و در متون ادبی نیز ممکن است با معنای عمیق‌تری به کار رود.
5. جایگاه در متن:
   • در جملات، معمولاً صفت‌ها در فارسی قبل از اسم می‌آیند، اما در برخی موارد خاص ممکن است بعد از اسم نیز بیایند.

با توجه به این نکات و قواعد، می‌توانید از کلمه "عدلی" به درستی و به صورت مؤثر در نگارش و مکالمه‌های خود استفاده کنید.

۱. قاضی در جلسه دادگاه به بررسی دلایل روشن و عدلی متهم پرداخت.
۲. اجرای عدالت و رعایت اصول عدلی از مهم‌ترین وظایف سیستم قضایی است.
۳. در این پرونده، شواهد و مدارک عدلی نقش کلیدی در تصمیم‌گیری نهایی داشتند.