کلمه "فانوس" در زبان فارسی به معنای چراغی است که برای روشنایی در مکان‌های مختلف استفاده می‌شود. در اینجا برخی از قواعد فارسی و نگارشی مربوط به این کلمه را بررسی می‌کنیم:

1. نوشتار: کلمه "فانوس" باید به صورت صحیح و با رعایت فونتیک فارسی نوشته شود. درست‌نویسی آن "فانوس" است و از اشتباهات نوشتاری مانند "فانو" یا "فنوس" پرهیز شود.

2. جنس: کلمه "فانوس" مذکر است، بنابراین در جملات باید با صفت‌های مذکر همخوانی داشته باشد.

3. جمع: جمع "فانوس" "فانوس‌ها" است. در نوشتن جمع، خط تیره خارج از کلمه قرار می‌گیرد و "ها" به انتهای کلمه اضافه می‌شود.

4. استفاده در جملات:

   • مثال: "فانوس در شب روشنایی می‌بخشد."
   • مثال: "ما چندین فانوس در باغ داریم."

5. تطابق جمع و صفت: صفت‌ها باید با جمع "فانوس‌ها" همخوانی داشته باشند.

   • مثال: "فانوس‌های زیبا در مراسم نوروز نصب شده‌اند."
6. نقش نحوی: کلمه "فانوس" معمولاً به عنوان اسم در جملات به کار می‌رود و می‌تواند در نقش فاعل، مفعول و یا مبتدا قرار بگیرد.

با رعایت این قواعد می‌توانیم از کلمه "فانوس" به درستی در نوشتار و مکالمات استفاده کنیم.

1. در شب‌های تاریک، فانوس روشن در دستم به من کمک کرد تا راه را پیدا کنم.
2. در پارک، کودکان با خوشحالی دور فانوس‌های رنگی رقصیدند و شادی را فریاد زدند.
3. هر ساله در جشن نوروز، خانواده‌ها فانوس‌های زیبایی را در حیاط خانه‌هایشان آویز می‌کنند.