کلمه "فرمایش" در زبان فارسی به معنای "فرمان" یا "دستور" است و بیشتر در موقعیت‌های رسمی و ادبی استفاده می‌شود. در زیر به برخی از قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه اشاره می‌شود:

1. استفاده مناسب: کلمه "فرمایش" معمولاً در متون رسمی و اداری به کار می‌رود. در مکالمات غیررسمی و روزمره، بهتر است از واژه‌های ساده‌تری مانند "فرمان" یا "دستور" استفاده شود.

2. نحو و ساختار جملات:

   • مثلاً می‌توان گفت: "حسب فرمایش شما، لازم است که اقدامات لازم انجام شود."
   • در جمله‌های پرسشی: "آیا فرمایش شما درباره این موضوع روشن است؟"

3. نقطه‌گذاری:

   • بعد از استفاده از "فرمایش"، باید توجه داشت که جملات به درستی نقطه‌گذاری شوند. به عنوان مثال: "فرمایش ایشان را باید جدی گرفت."

4. تطابق با کلمات دیگر:

   • در جملات، باید دقت کرد که بافت و تطابق کلمات درست رعایت شود: "فرمایش رئیس جلسه در مورد برنامه‌ریزی سال آینده بسیار مهم بود."
5. اجتناب از تکرار:
   • بهتر است از تکرار مکرر این کلمه در یک متن اجتناب شود و از مترادف‌های مناسب استفاده کرد تا متن روان‌تر باشد.

استفاده صحیح و مناسب از کلمه "فرمایش" می‌تواند به بهبود کیفیت نوشتار کمک کند و بیانگر ادب و احترام به دیگران باشد.

1. برای دریافت خدمات بهتر، لطفاً نظرات و فرمایش‌های خود را با ما در میان بگذارید.
2. در جلسه امروز، مدیر از کارکنان خواست تا نسبت به فرمایش‌های او واکنش نشان دهند.
3. همیشه به یاد داشته باشید که احترام به فرمایش بزرگترها از ارزش‌های مهم فرهنگ ماست.