کلمه "فرمودن" در زبان فارسی به معنای "گفتن" و "امر کردن" است و معمولاً در متون رسمی و ادبی استفاده می‌شود. در اینجا به برخی از قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه اشاره می‌کنم:

1. فعل متعدی و لازم: "فرمودن" معمولاً به عنوان فعل متعدی به کار می‌رود، یعنی نیاز به مفعول دارد. مثلاً: "او فرمود که امروز بیایید".

2. استفاده در زبان رسمی: این کلمه بیشتر در متون رسمی، دینی و ادبی به کار می‌رود. در زبان محاوره‌ای و غیررسمی معمولاً از کلمه "گفتن" استفاده می‌شود.

3. صرف فعل: "فرمودن" به شکل‌های مختلف صرف می‌شود. در زمان حال به شکل "می‌فرماید" و در زمان گذشته به شکل "فرمود" و "فرمودند" به کار می‌رود.

4. استفاده از "که": هنگام نقل قول یا بیان سخنان، معمولاً از "که" استفاده می‌شود. مثلاً: "او فرمود که باید تلاش کنید".

5. نکات ادبی: در شعر و نثر ادبی، ممکن است از "فرمودن" به صورت مرسوم‌تر و با تکیه بر لحن ادبی و شاعرانه استفاده شود.

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه "فرمودن" به درستی و به صورت مناسب در جملات خود استفاده کنید.

1. استاد در جلسه‌ی درس فرمودند که هر دانش‌آموز باید به خواندن کتاب‌های علمی توجه ویژه‌ای داشته باشد.
2. پیامبر اسلام (ص) فرمودند: "علم نور است و نادانی تاریکی."
3. پدر بزرگ همیشه به ما فرمودند که احترام به بزرگ‌ترها از اصول مهم زندگی است.