فرو رفته

کلمه "فرو رفته" در زبان فارسی به معنای فرورفتن یا درون چیزی فرو رفتن است و معمولاً به عنوان صفت یا قید به کار می‌رود. قواعد فارسی و نگارشی مربوط به این عبارت عبارتند از:

1. استفاده به عنوان صفت: این کلمه می‌تواند به عنوان صفت پیش از اسم به کار رود، مانند "چشم‌های فرو رفته".

2. فاصله و ترکیب: "فرو" و "رفته" دو کلمه هستند که به صورت ترکیبی استفاده می‌شوند. فاصله بین آن‌ها برای نشان دادن این ترکیب ضروری است.

3. انطباق با زمان: در جملات زمان‌دار، این کلمه باید با زمان فعل هماهنگ باشد. به عنوان مثال، "او در افکارش فرو رفته بود".

4. نحوه صرف: در زمان‌های مختلف و برای فاعل‌های مختلف، این کلمه به شکل‌های متفاوت استفاده می‌شود. مثلاً "فرو رفته"، "فرو رفته‌ایم"، "فرو رفته بود".

5. نگارش صحیح: همواره باید به نگارش صحیح توجه کرد و از املای نادرست پرهیز کرد.

6. استفاده در اصطلاحات مجازی: این کلمه در متون ادبی و مجازی نیز ممکن است به کار برود، مانند "در غم فرو رفته".

این موارد به شما کمک می‌کند تا از کلمه "فرو رفته" به درستی و به صورت نگarشی صحیح استفاده کنید.

1. در سکوت شب، ستاره‌ها به زیبایی در آسمان فرو رفته‌اند و دل هر بیننده‌ای را می‌ربایند.
2. وقتی که در کتابم فرو رفته بودم، زمان را فراموش کرده بودم و به دنیای داستان‌ها سفر کرده بودم.
3. احساساتش به حدی عمیق بود که گویی در دریای غم و اندوه فرو رفته و نمی‌توانست خود را نجات دهد.