کلمه "قابض" به معنای کسی است که مالی را به تصرف خود درآورد یا از آن مطلع شود و معمولاً در مباحث مالی و حقوقی مورد استفاده قرار می‌گیرد. در اینجا نکاتی دربارهٔ قواعد فارسی و نگارشی مرتبط با این کلمه ارائه می‌شود:

1. نحوه نوشتار: کلمه "قابض" به صورت صحیح نوشته می‌شود و باید دقت کرد که به اشتباه به شکل‌های دیگر نوشته نشود.

2. جنس و عدد: "قابض" به عنوان یک اسم مردانه به کار می‌رود و در جمع می‌توان از "قابضان" استفاده کرد.

3. فاعل و مفعول: در جملات، "قابض" معمولاً به عنوان فاعل عمل قرار می‌گیرد. مثلاً: "قابض مبلغ را دریافت کرد."

4. نقش در متن: این کلمه معمولاً در متن‌های رسمی و حقوقی دیده می‌شود و باید در متونی که مختص معاملات، قراردادها و مسایل مالی هستند، به دقت استفاده شود.

5. جایگاه در جملات: در جملات طولانی‌تر، "قابض" باید در جای صحیح خود قرار گیرد تا وضوح معنایی حفظ شود.

6. توجه به نکات دیکته‌ای: هنگام نگارش، به املای صحیح و استفاده از علامت‌های نگارشی (مانند ویرگول و نقطه) در اطراف "قابض" توجه شود.

با رعایت این نکات می‌توان به درستی از کلمه "قابض" در نوشتار فارسی استفاده کرد.

1. در قراردادهای اجاره، معمولاً مشخصات قابض و مستأجر به دقت ذکر می‌شود تا هیچ گونه سوء تفاهمی ایجاد نشود.
2. قابض باید به تمامی شرایط و ضوابط قانونی مربوط به اموال خود آگاه باشد تا از مشکلات حقوقی جلوگیری کند.
3. هنگام تحویل ملک، قابض موظف است وضعیت آن را به دقت بررسی کرده و در صورت وجود نقص، به مستأجر اطلاع دهد.