قاپیدن

کلمه "قاپیدن" یکی از واژه‌های فعلی در زبان فارسی است که به معنای "به سرعت گرفتن" یا "به زور گرفتن" استفاده می‌شود. در زیر به برخی از قواعد و جنبه‌های نگارشی مرتبط با این کلمه اشاره می‌کنم:

1. صرف فعل:

   • قاپیدن یک فعل نامنظم است که در زمان‌های مختلف صرف می‌شود. مثلاً:
     • حال: می‌قاپد (او می‌قاپد)
     • گذشته: قاپید (او قاپید)
     • آینده: خواهد قاپید (او خواهد قاپید)

2. استفاده از پسوندها:

   • مانند دیگر افعال فارسی، "قاپیدن" می‌تواند با پسوندهای مختلف ترکیب شود، مثلاً:
     • قاپیدنی (قابل قاپیدن)
     • قاپیدن و قاپیدن را به‌صورت جملات مختلف می‌توان به کار برد.

3. جمله‌سازی:

   • می‌توان از "قاپیدن" در جملات مختلف استفاده کرد:
     • "او کیفم را قاپید."
     • "لطفاً چیزی را که نمی‌خواهید، قاپ نزنید."

4. قواعد نگارشی:

   • در نگارش، باید به رعایت علائم نگارشی توجه کرد. مثلاً:
     • استفاده از ویرگول برای جداسازی جملات.
     • استفاده از نقطه برای پایان جملات.
5. همخانواده‌ها:
   • برخی از هم‌خانواده‌های "قاپیدن" شامل "قاپ" (اسم) و "قاپنده" (فعل‌کننده) هستند.

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه "قاپیدن" و فرم‌های مختلف آن به‌درستی در نوشتار و گفتار خود استفاده کنید.

1. بچه‌ها در پارک می‌خواستند توپ را از یکدیگر قاپیده و بازی کنند.
2. او به سرعت کیفش را قاپید و به سمت در خروجی دوید.
3. گربه با مهارت و چالاکی موش را از زیر میز قاپید و آن را دنبال کرد.