امراء

کلمه "امرأ" در زبان فارسی به معنی "ریاست" یا "حاکم" است و از کلمات عربی است که به شکل "امرا" نیز به کار می‌رود. در زیر نکاتی درباره‌ی این کلمه و نگارش آن آورده شده است:

1. جمع و مفرد:

   • "امرأ" به صورت مفرد و "امراء" به صورت جمع است. در استفاده از این کلمه باید توجه کرد که به چه صورت و چه تعداد از آن را می‌خواهید به کار ببرید.

2. نحوه نوشتن و نگارش:

   • به طور کلی در نوشتن این کلمه، باید دقت شود که حتماً به صورت صحیح و با رعایت قواعد املایی نوشته شود. به عنوان مثال، املای درست آن "امراء" است و باید از املای نادرست مانند "امرا" پرهیز شود.

3. علامت جمع:

   • در زبان فارسی، جمع‌سازی کلمات می‌تواند با استفاده از پسوندها یا تغییر شکل آن‌ها انجام شود. "امراء" به عنوان جمع "امرأ" به شمار می‌رود.

4. استفاده در جملات:

   • دقت کنید که در جملات، "امراء" باید به درستی با دیگر اجزای جمله همخوانی داشته باشد. به عنوان مثال: "امراء در تاریخ ایران نقش مهمی داشته‌اند."
5. توجه به معنی و کاربرد:
   • این کلمه بیشتر در متون تاریخی و ادبیات کلاسیک فارسی به کار می‌رود و در زبان روزمره کمتر استفاده می‌شود. بنابراین در انتخاب زمان و مکان استفاده از آن، دقت کنید.

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه "امراء" به‌درستی و به شکل مناسب در نوشتار و گفتار خود استفاده کنید.

البته! در زیر چند مثال برای استفاده از کلمه "امراء" آورده شده است:

1. امراء تاریخ اسلام نقش مهمی در گسترش فرهنگ و علم داشتند.
2. در دوران حکومت امیران، سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های شهری افزایش یافت.
3. امراء با هم پیمان بستند تا امنیت سرزمین‌های خود را تضمین کنند.
4. بسیاری از امراء به مروت و بزرگ‌منشی معروف بودند و از رعیت‌های خود حمایت می‌کردند.
5. کتب تاریخی به بررسی روابط میان امری و ملت‌ها در آن دوران می‌پردازند.

اگر به مثال‌های بیشتری نیاز دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!