کلمه "قیمه" در زبان فارسی به معنای خوراکی است که معمولاً از گوشت و لپه درست می‌شود و یکی از غذاهای معروف و محبوب ایرانی به شمار می‌آید. در زیر به برخی از نکات نگارشی و قواعد فارسی مرتبط با این کلمه اشاره می‌کنم:

1. حروف و تلفظ: "قیمه" با حرف "ق" آغاز می‌شود و "ی" و "م" و "ه" در انتهای آن قرار دارد. تلفظ صحیح آن به صورت "gheymé" است.

2. نوع کلمه: "قیمه" یک اسم نواقعی و عام است و به یک نوع غذا اشاره دارد.

3. جمع: جمع کلمه "قیمه" به صورت "قیمه‌ها" نوشته می‌شود.

4. استفاده در جملات: هنگام استفاده از "قیمه" در جملات، می‌توان آن را به عنوان فاعل یا مفعول قرار داد:

   • فاعل: قیمه خوشمزه‌ای تهیه کرده‌ام.
   • مفعول: امروز قیمه خورده‌ام.

5. نگارش درست: در نوشتار رسمی، توجه به املای صحیح این کلمه بسیار مهم است. "قیمه" نباید به اشتباه با حروف دیگری مانند "غ" یا "ک" نوشته شود.

6. تلفظ به لهجه‌ها: تلفظ این کلمه گاهی در لهجه‌های مختلف ممکن است فرق کند، اما در نوشتار استاندارد زبان فارسی این کلمه به صورت "قیمه" باقی می‌ماند.

7. استفاده‌های خاص: کلمه "قیمه" ممکن است در برخی عبارات و اصطلاحات خاص نیز به کار رود، مانند "قیمه نثار" به معنی قیمه‌ای که در مراسم خاصی پخته و توزیع می‌شود.

این نکات می‌توانند به شما در استفاده صحیح و به جا از کلمه "قیمه" کمک کنند.

1. امروز برای ناهار، قیمه خوشمزه‌ای درست کردم که همه خانواده از آن لذت بردند.
2. قیمه یکی از غذاهای محبوب ایرانی است که معمولاً با برنج سرو می‌شود.
3. در شب یلدا، قیمه را به عنوان یکی از غذاهای مهم سفره‌مان قرار دادیم.