کلمه "قیمومت" در زبان فارسی به معنای "سرپرستی" و "ولایت" است و معمولاً در متون حقوقی و فقهی به کار می‌رود. برای نوشتن درست این کلمه و استفاده از آن در جملات، نکات زیر قابل توجه است:

1. نوشتار صحیح: کلمه "قیمومت" به همین شکل و بدون تغییر نوشته می‌شود. دقت کنید که از املاهای نادرست مانند "قیمومیت" بپرهیزید.

2. جنس کلمه: این کلمه مؤنث است و در جملات باید به این نکته توجه کرد. مثلاً می‌توان گفت: "قیمومت بچه‌ها بر عهده والدین است."

3. ترکیبات: این کلمه می‌تواند با دیگر واژه‌ها ترکیب شود، مانند "قیمومت قانونی" یا "قیمومت شرعی". در این صورت، دقت کنید که خاکستری‌های معنایی در جملات حفظ شود.

4. قواعد دستوری: این کلمه معمولاً به عنوان اسم در جملات استفاده می‌شود. برای مثال:

   • "در مشکلات خانوادگی، قیمومت بچه‌ها باید به دقت بررسی شود."
   • "قیمومت فقهی در مسائل حقوقی اهمیت زیادی دارد."
5. نکات نگارشی: هنگام نوشتن، به قواعد نگارشی مانند فاصله‌گذاری و علامت‌گذاری دقت کنید. جمله‌ای که این کلمه در آن به کار می‌رود باید به خوبی ساختاربندی شده باشد.

با رعایت این نکات می‌توانید به درستی از کلمه "قیمومت" در متن‌ها و مکالمات خود استفاده کنید.

1. قیمومت یک مسؤولیت بزرگ است که به مراقبت و حمایت از فرد نیازمند اشاره دارد.
2. در فرآیند دادگاه، قیمومت بچه‌ها معمولاً به والدین یا نزدیک‌ترین فامیل‌ها داده می‌شود.
3. او به خاطر قیمومت بر خواهر کوچک‌ترش، همواره احساس مسئولیت و عشق عمیقی دارد.