کاخر

کلمه "کاخَر" در زبان فارسی از لحاظ نگارشی و قواعد زبان فارسی به چند نکته مهم نیاز دارد:

1. املا: کلمه صحیح "کاخَر" نیست و باید به صورت "کاخَر" (با اعراب‌گذاری و در نظر گرفتن معانی) نوشته شود.

2. مفاهیم: واژه "کاخَر" به معنای "کارگر" یا "زحمتکش" در زبان فارسی است و به توصیف افرادی اشاره دارد که در مشاغل سخت فعالیت می‌کنند.

3. نقش دستوری: این واژه معمولاً به عنوان اسم به کار می‌رود و می‌تواند فاعل یا مفعول جمله باشد.

4. قواعد نگارش: هنگام استفاده از واژه "کاخَر" در جمله، باید به قواعد نگارش توجه کرد، از جمله استفاده از ویرگول، نقطه و سایر علائم نگارشی به منظور روشن‌سازی متن.

برای اطلاعات بیشتر یا مثال‌های مربوط به کاربرد این کلمه در جملات خاص می‌توانید سوالات بیشتری بپرسید.

1. کاخر، او متوجه شد که تلاش‌هایش بی‌فایده بوده است و باید به یک تصمیم جدید برسد.
2. به نظر می‌رسید که کاخر از هیچ چیز دیگر نارضایتی ندارد و به آرامش درونی رسیده بود.
3. با وجود تمام چالش‌ها و سختی‌ها، او کاخر به هدفش دست یافت و موفق شد.