کلمه "کار راه انداختن" در زبان فارسی به معنای شروع یا به حرکت درآوردن یک کار یا فعالیت است. این اصطلاح به ویژه در مواقعی استفاده می‌شود که فرد می‌خواهد کاری را آغاز کند یا مشکلی را حل نماید. در ادامه، چند نکته و قاعده نگارشی برای استفاده از این عبارت ارائه می‌شود:

1. فعل و اسم: "کار" به عنوان اسم و "راه انداختن" به عنوان فعل محسوب می‌شود. بنابراین، در جملات باید به این نکته توجه شود که فعل باید با فاعل مناسب همخوانی داشته باشد.

2. ساختار جملات: این عبارت می‌تواند به عنوان فعل اصلی یا جزء جمله استفاده شود. برای مثال:

   • "من می‌خواهم کار را راه بیندازم."
   • "کار راه انداختن نیاز به برنامه‌ریزی دقیق دارد."

3. استفاده غیررسمی و رسمی: این عبارت عمدتاً در مکالمات غیررسمی و روزمره استفاده می‌شود، اما در متن‌های رسمی‌تر نیز به کار می‌رود.

4. ترکیب با قیدها: این عبارت می‌تواند با قیدهایی مانند "به سرعت"، "به خوبی" و ... همراه شود. برای مثال:

   • "او توانست کار را به سرعت راه بیندازد."
5. زمان‌دار بودن: بهتر است برای وضوح بیشتر در جملات، زمان فعل مشخص باشد. برای مثال:
   • "دیروز کار را راه انداختم."
   • "امروز کار را راه می‌اندازم."

با رعایت این نکات می‌توان از عبارت "کار راه انداختن" به درستی و به شکل مؤثری در جملات استفاده کرد.

1. برای اینکه پروژه به موقع به پایان برسد، باید به‌طور مؤثری کار راه انداختن را در تیم هرچه سریع‌تر شروع کنیم.
2. او با ایده‌های ناب خود توانست کار راه انداختن را در شرکت بهبود بخشد و تمامی اعضای تیم را تشویق کند.
3. برای کار راه انداختن یک استارتاپ موفق، نیاز به برنامه‌ریزی دقیق و همکاری نزدیک بین اعضای تیم داریم.