کاربند

کلمه "کاربند" در زبان فارسی به معنای فردی است که در زمینه خاصی کار می‌کند و به نوعی به شغل یا حرفه‌ای که در آن مشغول به کار است، اشاره دارد. این کلمه معمولاً به عنوان یک اسم به کار می‌رود و از ترکیب "کار" و "بند" تشکیل شده است.

قواعد نگارشی و معنایی:

1. نحوه نگارش: کلمه "کاربند" به شکل صحیح باید به صورت یکپارچه نوشته شود و از فاصله‌گذاری غیرمجاز خودداری شود.

2. جنس و عدد: این کلمه به صورت مذکر یا مؤنث نمی‌تواند استفاده شود، اما در جملات مختلف می‌تواند به اشخاص مختلف اشاره کند. مثلاً:

   • "این کاربند مهارت‌های زیادی دارد."
   • "کاربندان جدید وارد بازار کار شدند."

3. قید و وصف: می‌توان از صفات و قیدها برای توصیف "کاربند" استفاده کرد. مثلاً:

   • "کاربند ماهر"
   • "کاربند فعال"

4. ترکیب‌ها: این کلمه می‌تواند با کلمات دیگر ترکیب شود تا معانی جدید ایجاد کند. مثلاً:

   • "کاربندهای فنی"
   • "کاربندهای حرفه‌ای"
5. استفاده از حروف اضافه: می‌توان از حروف اضافه برای بیان روابط استفاده کرد:
   • "کاربند در صنعت فناوری فعالیت می‌کند."
   • "او به عنوان کاربند در شرکت ما شناخته شده است."

در نهایت، توجه به معنای دقیق و استفاده صحیح از کلمات در جملات مختلف به ارتقاء نگارش کمک می‌کند.

1. او همیشه به کاربند خود پایبند است و تلاش می‌کند بهترین نتیجه را در کارش به دست آورد.
2. کاربندهای تیم ما در پروژه اخیر به ما کمک کردند تا به موقع و با کیفیت بالا به هدف‌مان برسیم.
3. برای موفقیت در هر فعالیتی، باید کاربندهای مناسب را رعایت کنیم و به تعهدات خود عمل کنیم.