کرکره

کلمه "کرکره" به معنی پوشش یا پنجره‌ای است که معمولاً از نی یا چوب ساخته می‌شود و به صورت عمودی یا افقی قابل حرکت است. در نوشتار فارسی و استفاده از این کلمه، نکات زیر را می‌توان در نظر گرفت:

1. نوشتار: کلمه "کرکره" باید به همین صورت و با همین املا نوشته شود. از نوشتن آن به شکل‌های دیگر مانند "کرکره‌ای" خودداری کنید مگر اینکه به معنای خاصی اشاره داشته باشد.

2. آوای کلمه: این کلمه شامل دو بخش است: "کر" و "کره". هر دو بخش به صورت جداگانه و در کنار هم باید تلفظ شوند.

3. جنس و تعداد: "کرکره" کلمه‌ای مؤنث است. برای جمع بستن این کلمه، می‌توان از "کرکره‌ها" استفاده کرد.

4. کاربرد در جملات: این کلمه می‌تواند در جملات مختلفی به کار برود، مثلاً:

   • "کرکره اتاق را بالا بزن تا نور به داخل بیاید."
   • "او همیشه کرکره‌های فروشگاه را قبل از پایان ساعت کاری پایین می‌کشید."
5. معادل‌های دیگر: در برخی مناطق، ممکن است معادل‌های محلی یا دیگر انواع پوشش‌ها نیز مورد استفاده قرار بگیرند، اما "کرکره" واژه‌ای عمومی و شناخته شده است.

با رعایت این نکات می‌توانید از کلمه "کرکره" به درستی و به طور مؤثر در نوشتار و گفتار خود استفاده کنید.

1. هنگام غروب، کرکره‌های پنجره را پایین کشیدم تا نور آفتاب از اتاق خارج شود.
2. صدای وزش باد به کرکره‌ها برخورد می‌کرد و فضایی رازآلود به اتاق می‌بخشید.
3. او همیشه صبح‌ها قبل از رفتن به کار، کرکره‌های خانه را بالا می‌داد تا نور صبح به داخل بیافتد.