کلامی

کلمه "کلامی" در زبان فارسی به معنای "مربوط به کلام" یا "شفاهی" است و در ساختارهای مختلفی به کار می‌رود. برای به کارگیری صحیح این کلمه و نگارش آن، می‌توان به قواعد زیر اشاره کرد:

1. نحو و واژگان: "کلامی" به عنوان صفت و در کنار اسم‌ها به کار می‌رود. به عنوان مثال: "گفتگوی کلامی"، "ارتباط کلامی".

2. تطبیق با جنس و عدد: این صفت در حالت مفرد و غیرمفرد به کار برده می‌شود و به اسم‌های جمع و مؤنث نیز اطلاق می‌شود. به عنوان مثال: "مکالمات کلامی" به معنی "گفتگوهای شفاهی".

3. نقطه‌گذاری: اگر "کلامی" در انتهای جمله قرار بگیرد، می‌تواند با نقطه (.) یا ویرگول (،) به پایان برسد. به عنوان مثال: "این بحث کلامی است." یا "این بحث، کلامی است."

4. استفاده در عبارات: "کلامی" می‌تواند در ترکیب با دیگر کلمات قرار گیرد. به عنوان مثال: "کلامی اثرگذار"، "کلامی مؤثر" و غیره.

5. نحوه تلفظ: این کلمه به صورت "کَلامی" تلفظ می‌شود و در میانه آن حرف "لام" وجود دارد که اهمیت خاصی در تلفظ دارد.

6. معانی و مفاهیم: کلمه "کلامی" می‌تواند در زمینه‌های مختلفی مانند ادبیات، زبان‌شناسی و روانشناسی به کار رود و به مباحث مربوط به ارتباطات یا بیان شفاهی اشاره کند.

با رعایت این قواعد، می‌توان از کلمه "کلامی" به شکل صحیح و مؤثری استفاده کرد.

1. دوستانه کلامی را با هم برقرار کردیم تا misunderstandings را روشن کنیم.
2. گاهی اوقات کلامی که می‌زنیم بیشتر از اعمال ما معنا دارد.
3. او با کلامی شیرین و دلنشین، همه را مجذوب خود کرد.