کلونده

کلمه "کلونده" در زبان فارسی به معنای یک‌گونه خاص از چوب، به‌ویژه در مناطق شمال ایران، به کار می‌رود. برای نگارش صحیح این کلمه و استفاده درست از آن، توجه به نکات زیر ضروری است:

1. املا: املای کلمه "کلونده" به این شکل صحیح است و نباید تغییر کند.
2. علامت‌گذاری: اگر این کلمه در جمله‌ای به کار می‌رود، باید توجه داشته باشید که طبق قواعد نگارشی، در صورت نیاز به ویرگول یا نقطه‌گذاری، باید به درستی اعمال شود.
3. کاربرد در جملات: این کلمه معمولاً در جملات توصیفی استفاده می‌شود. به عنوان مثال: "در جنگل‌های شمال، درختان کلونده به چشم می‌خورند."
4. تطابق با مجموعه کلمات: اگر این کلمه به عنوان اسم خاص یا عام در نظر گرفته شود، باید با سایر کلمات جمله از نظر فعل و صفت تطابق داشته باشد.

اگر سوال بیشتری دارید یا به مثال‌های بیشتری نیاز دارید، خوشحال می‌شوم که کمک کنم!

1. درختان سبز کلونده در بهار با شکوفه‌های زیبا، چشم‌انداز دل‌انگیزی را ایجاد می‌کنند.
2. کودکان در باغ با کلونده‌ها بازی می‌کنند و از سایه‌های آن‌ها لذت می‌برند.
3. نسیم خوش بهاری، عطر گل‌های کلونده را در هوا پخش کرده است.