کوهپایه

کلمه "کوهپایه" یک واژه ترکیبی در زبان فارسی است که از دو بخش "کوه" و "پایه" تشکیل شده است. این کلمه به معنای دامن یا پای کوه به کار می‌رود. در نگارش و استفاده از این کلمه، نکات زیر باید مورد توجه قرار گیرد:

1. نحوه نوشتن: "کوهپایه" به صورت یک واژه نوشته می‌شود و باید به هم چسبیده نوشته شود، نه به صورت جداگانه. به عبارت دیگر، نباید نوشت "کوه پایه".

2. نقطه‌گذاری: اگر این کلمه در وسط جمله قرار دارد، معمولاً نیاز به نقطه‌گذاری خاصی ندارد. اما در صورتی که در انتهای جمله باشد، باید مطابق با قواعد نقطه‌گذاری جملات عمل کرد.

3. تلفظ: این کلمه به صورت "کوهپایه" و با تاکید بر "کوه" تلفظ می‌شود.

4. جمع بستن: در صورت نیاز به جمع بستن این واژه، به صورت "کوهپایه‌ها" نوشته می‌شود.

5. استفاده از کلمه: کلمه "کوهپایه" معمولاً در متون علمی، ادبی و جغرافیایی به کار می‌رود و در جملات باید با توجه به معنای آن استفاده شود.

به یاد داشته باشید که رعایت این نکات به رعایت زبان و نگارش فارسی کمک می‌کند و موجب خوانایی و فهم بهتر متن می‌شود.

1. در سفر به کوهپایه، نسیم ملایم و صدای پرندگان ما را شاد می‌کرد.
2. دشت‌های سرسبز در کوهپایه، چشم‌انداز بی‌نظیری را برای عکاسی فراهم کرده بودند.
3. کوهپایه مکان مناسبی برای پیاده‌روی و کشف زیبایی‌های طبیعی است.