کیمیاگر

کلمه "کیمیاگر" در زبان فارسی به معنای شخصی است که به علم کیمیا (شیمی) مشغول است. برای استفاده صحیح از این کلمه، نکاتی در خصوص قواعد نگارشی و دستور زبان فارسی وجود دارد:

1. نحوه نوشتار:

• کلمه "کیمیاگر" بصورت یکپارچه و بدون فاصله نوشته می‌شود.

2. نوع کلمه:

• "کیمیاگر" یک اسم است و به طور مشخص به شخصی اشاره دارد که در این علم مشغول به کار است.

3. جمعسازی:

• جمع کلمه "کیمیاگر" به صورت "کیمیاگران" است.

4. مفرد و جمع:

• مفرد: کیمیاگر
• جمع: کیمیاگران

5. قید و صفت:

• می‌توان از "کیمیاگر" به عنوان صفت نیز استفاده کرد. مثلاً: "کیمیاگر مشهور" یا "کیمیاگری با استعداد".

6. کاربرد در جملات:

• "کیمیاگران در گذشته به جستجوی سنگ جادو بودند."
• "او یک کیمیاگر با تجربه است."

7. توجه به نحوه تلفظ:

• تلفظ صحیح "کیمیاگر" به صورت "ki-miyā-gar" است و باید در گفتار به این نکته توجه شود.

این نکات می‌توانند به شما در استفاده صحیح از کلمه "کیمیاگر" کمک کنند.

1. کیمیاگر در تلاش بود تا سنگ جادو را پیدا کند و به ثروت نامحدودی دست یابد.
2. داستان کیمیاگر در مورد جستجوی معنا و هدف زندگی، الهام‌بخش بسیاری از خوانندگان شده است.
3. کیمیاگر با آزمایش‌های مختلف، مواد را ترکیب کرد تا رمز طول عمر را کشف کند.