کلمه "کیوان" در زبان فارسی نامی است که به معنای "زحل" یا "سیاره زحل" به کار می‌رود. این واژه در قواعد نگارشی و فارسی برخی از ویژگی‌ها و نکات خاص خود را دارد:

1. نحوه نوشتن: "کیوان" به صورت کامل و بدون هیچ علامت اضافی باید نوشته شود. در نوشتار رسمی و ادبیات، این نام همیشه با حروف فارسی و به همین شکل نوشته می‌شود.

2. علامت‌گذاری: در مواردی که "کیوان" به عنوان اسم خاص به کار می‌رود، نیازی به علامت‌گذاری خاصی نیست. اما اگر بخواهید جمله‌ای با این کلمه بسازید، باید به قواعد عمومی نگارش توجه داشته باشید.

3. جنس کلمه: "کیوان" از جمله اسم‌های مذکر است و در جملات باید با صفت‌ها و فعل‌های متناسب با جنس مذکر همراه شود.

4. نقش در جمله: "کیوان" می‌تواند به عنوان فاعل، مفعول یا مکمل در جملات مختلف به کار رود. در هر مورد باید جایگاه آن در جمله رعایت شود.

5. تأکید و جناس: در شعر و نثر می‌توان از جناس و تأکید بر واژه "کیوان" استفاده کرد تا احساس و معنا را عمیق‌تر کند.

به عنوان مثال:

• "کیوان در آسمان درخشان است."
• "صدای خوشی از کیوان به گوش می‌رسید."

با رعایت این نکات، می‌توانید به درستی و زیبایی کلمه "کیوان" را در نوشتارهای فارسی خود به کار ببرید.

1. کیوان همیشه در مسابقات ورزشی بهترین عملکرد را از خود نشان می‌دهد.
2. دیروز کیوان به خانه ما آمد و ساعت‌ها درباره برنامه‌های آینده‌اش صحبت کرد.
3. کتابی که کیوان به من قرض داد واقعاً جالب و آموزنده بود.