گداخته

کلمه "گداخته" در زبان فارسی به معنای "ذوب شده" یا "گرم شده" است و عمدتاً در زمینه‌های علمی و ادبی به کار می‌رود. در مورد قواعد فارسی و نگارشی این کلمه می‌توان به نکات زیر اشاره کرد:

1. تلفظ و معنی: "گداخته" به صورت "گَداَخته" تلفظ می‌شود و به معنای ماده‌ای است که به حالت مایع در آمده است، معمولاً به دلیل حرارت.

2. نحو: این کلمه معمولاً به عنوان صفت به کار می‌رود و می‌تواند قبل از اسم قرار گیرد. مثلاً:

   • "فلز گداخته"
   • "سنگ گداخته"

3. مفرد و جمع: "گداخته" به عنوان جمع استفاده نمی‌شود و به صورت مفرد به کار می‌رود.

4. استفاده در جملات: می‌توانید "گداخته" را در جملات به شکل زیر به کار ببرید:

   • "فلز گداخته به راحتی شکل می‌گیرد."
   • "در فرآیند ذوب، فلزات به حالت گداخته درمی‌آیند."

5. اشکال متفاوت: این کلمه می‌تواند در ساختارهای مختلف به کار برود، مثلاً به صورت اسم مصدر:

   • "گداختن" (عمل گداخته شدن).
6. استفاده‌های ادبی: در ادبیات فارسی، این کلمه می‌تواند جلوه‌های زیبایی به متن ببخشد. مثلاً در توصیفات مرتبط با آتش و حرارت.

مهم است که در نگاشتن این کلمه، به نوشتار صحیح و دستور زبان توجه داشته باشید تا از بروز خطاهای نگارشی جلوگیری شود.

1. در دل کوه‌های آتش‌فشانی، سنگ‌های گداخته به آرامی از دهانه کوه بیرون می‌زنند.
2. طلا در دمای بالا گداخته می‌شود تا به حالت مایع درآید و شکل مورد نظر را به خود بگیرد.
3. در تاریکی شب، نور گداخته آتش campfire در مقابل چشمان ما می‌درخشید و فضای دلنشینی ایجاد می‌کرد.