گدازه

کلمه "گدازه" در زبان فارسی به معنی مواد مذابی است که از آتشفشان‌ها خارج می‌شود. در اینجا به چند نکته درباره قواعد نگارشی و استفاده از این کلمه اشاره می‌کنم:

1. کتابت صحیح: شکل صحیح نوشتاری کلمه "گدازه" است و به هیچ‌وجه نباید تغییر کند. از املای اشتباه آن پرهیز کنید.

2. جنس و عدد: "گدازه" یک اسم مؤنث است و به صورت مفرد و جمع می‌توان از آن استفاده کرد. جمع آن "گدازه‌ها" است.

3. ترکیب با دیگر کلمات: شما می‌توانید "گدازه" را با سایر کلمات ترکیب کنید. به عنوان مثال: "گدازه آتشفشانی"، "گدازه‌های داغ" و غیره.

4. استفاده در جملات: هنگام استفاده از "گدازه" در جملات، توجه داشته باشید که باید با بافت جمله هماهنگی داشته باشد. مثلاً:

   • "گدازه‌هایی که از آتشفشان فعال بیرون می‌آیند، بسیار داغ و روان هستند."
   • "زمین‌ شناسان به مطالعه گدازه‌های خروجی از آتشفشان اهتمام دارند."
5. نکات دستوری: به دنبال این کلمه ممکن است صفات و قیدهایی بیایند که باید با آن سازگار باشند: "گدازه داغ"، "گدازه روان"، "زودخنک شونده" و غیره.

این نکات می‌توانند در استفاده صحیح و دقیق از کلمه "گدازه" به شما کمک کنند.

1. گدازه‌های آتشفشان به سرعت از دهانه آن خارج شدند و منظره‌ای اسرارآمیز ایجاد کردند.
2. در هنگام فعالیت آتشفشانی، گدازه‌ها از دل زمین به سطح آمده و زمین را دستخوش تغییرات عمده می‌کنند.
3. گدازه‌های سرد شده در کنار آتشفشان، سنگ‌های زیبا و منحصر به فردی را تشکیل می‌دهند که علاقه‌مندان به طبیعت را جذب می‌کند.