گلاویز

کلمه "گلاویز" به معنای درگیر شدن یا به هم آمیختن است و به طور کلی در متون ادبی و محاوره‌ای استفاده می‌شود. برای استفاده صحیح از این کلمه، چند نکته نگارشی و قواعدی وجود دارد:

1. نحو (Syntax): "گلاویز" معمولاً به صورت فعلی استفاده می‌شود و می‌تواند به همراه فاعل و مفعول به کار رود. مثلاً: "دو نفر گلاویز شدند."

2. نحوه املایی: نگارش صحیح آن به همین شکل است و نیازی به تغییر ندارد.

3. استفاده در جملات: این واژه به طور معمول در جملات توصیفی یا توصیف رفتارها به کار می‌رود. مثال: "آن‌ها به خاطر اختلاف نظرهای خود گلاویز شدند."

4. معانی و متن‌های مرتبط: کلمه "گلاویز" ممکن است به معانی مختلفی در متن‌های ادبی و غیر ادبی به کار رود. در ترجمه یا نگارش‌های تخصصی، تأکید بر نوع درگیری یا شرایط خاص آن ممکن است ضروری باشد.

5. زبان محاوره‌ای و رسمی: در زبان محاوره‌ای، ممکن است معادل‌های دیگری نیز برای این واژه وجود داشته باشد، اما در متون رسمی و ادبی، "گلاویز" به عنوان یک واژه قوی و معتبر شناخته می‌شود.

با توجه به این نکات، می‌توانید از کلمه "گلاویز" در زمینه‌ها و متون مختلف به درستی استفاده کنید.

1. در میانهٔ خیابان، دو نفر به دلیل اختلاف نظر گلاویز شدند و دعوایشان توجه همه را جلب کرد.
2. او به خاطر گلاویز شدن با دوستانش مجبور شد برای مدتی از آن‌ها دور بماند و به فکر کردن دربارهٔ روابطش بپردازد.
3. در یک شب طوفانی، دو سارق گلاویز شدند و یکی از آن‌ها به دلیل شدت درگیری به زمین افتاد.