کلمه "لاله" در زبان فارسی به چندین شکل مورد استفاده قرار می‌گیرد. در زیر به قواعد مربوط به این کلمه و نگارش آن اشاره می‌شود:

1. معنی کلمه:

   • "لاله" به معنای یک نوع گل زیبا و رنگارنگ است که معمولاً در بهار شکوفا می‌شود. همچنین در برخی مناطق به رنگ قرمز شناخته شده است و به عنوان نمادی از عشق و زیبایی در ادبیات فارسی مطرح است.

2. نحو و صرف:

   • "لاله" یک اسم مؤنث است. به عنوان مثال: "لاله‌ها در باغ شکفته‌اند."
   • جمع آن "لاله‌ها" می‌شود.

3. تلفظ:

   • کلمه "لاله" به صورت "lâle" تلفظ می‌شود و علامت "ل" و "ا" و "ه" دقیقاً در این ترتیب نوشته می‌شود.

4. نکات نگارشی:

   • "لاله" باید همیشه با حرف "ل" بزرگ یا "ل" کوچک بسته به موقعیت کلمه در جمله نوشته شود. اگر در ابتدای جمله باشد، باید با "ل" بزرگ گذاشته شود.

5. جملات نمونه:

   • "لاله‌های رنگارنگ در باغ زیبایی خاصی ایجاد کرده‌اند."
   • "من همیشه از تماشای لاله‌ها لذت می‌برم."
6. کاربرد ادبی:
   • در شعر و ادبیات فارسی، "لاله" نماد عشق، زیبایی و گاهی فراق است. شاعران قدیمی از این کلمه به طور سمبلیک استفاده کرده‌اند.

با رعایت این موارد، می‌توانید به درستی از کلمه "لاله" در نوشتار فارسی استفاده کنید.

1. لاله‌ها به عنوان نماد زیبایی و محبت، هر بهار در باغ‌ها شکوفا می‌شوند.
2. در میان گل‌های باغچه، لاله‌های قرمز و زرد جلوه‌ای خاص به محیط بخشیده‌اند.
3. او همیشه آرزو داشت که در روز تولدش یک دسته لاله زیبا دریافت کند.