لب پر زدن

کلمه "لب پر زدن" به معنای شکستگی یا آسیب به لب‌ها یا لب‌های یک شیء است و در زبان فارسی به عنوان یک اصطلاح معمول استفاده می‌شود. برای استفاده درست و نوشتن این عبارت، می‌توان به نکات زیر توجه کرد:

1. نحوه نگارش: این عبارت به صورت "لب پر زدن" نوشته می‌شود. "لب" اسم و "پر زدن" فعل مرکب است.

2. فعل مرکب: در اینجا "پر زدن" به معنای شکستگی و آسیب است. وقتی می‌گوییم "لب پر زدن"، به نوعی از آسیب اشاره داریم.

3. استفاده در جملات: می‌توان از این عبارت در جملات به عنوان فعل استفاده کرد:

   • "بعد از سقوط، شیشه لب پر زد."
   • "گیتار به زمین افتاد و هنگام برخورد لب پر زد."

4. قواعد نگارشی:

   • توجه به فواصل مناسب بین کلمات
   • استفاده از علامت‌های نگارشی در صورت لزوم
   • رعایت قواعد جملات از نظر ساختار و معنا
5. سیاق استفاده: این عبارت معمولاً در مواردی به کار می‌رود که به چیزی آسیب یا شکستگی وارد شود، بنابراین می‌تواند در نوشته‌های توصیفی و روایت‌های داستانی مورد استفاده قرار گیرد.

در نهایت، این نکات می‌توانند به شما کمک کنند تا از "لب پر زدن" به طور صحیح و روان استفاده کنید.

1. وقتی به زمین افتاد، شیشه‌ی عینکش لب پر زد و دیگر نتوانست به راحتی ببیند.
2. با یک ضربه‌ی محکم، توپ به دیوار برخورد کرد و باعث شد گلوی آن لب پر بزند.
3. او در تمرین فوتبال به قدری پرانرژی بازی می‌کرد که بیشتر وقت‌ها توپ‌ها را لب پر می‌زد.