لجه

کلمه "لجه" در زبان فارسی به معنای متلاطم بودن آب یا به طور خاص به آب‌های کم عمق و بی‌فاصله اشاره دارد. در قواعد فارسی و نگارشی، نکات زیر در مورد این کلمه و کاربردهای آن وجود دارد:

1. نوشتار صحیح: کلمه "لجه" به همین شکل نوشته می‌شود و نیازی به جا به جایی حروف یا تغییر املاء ندارد.

2. جنس و تعداد: "لجه" به طور معمول به صورت جمع نیز به کار می‌رود و در این صورت "لجه‌ها" خواهد بود.

3. کاربرد: این کلمه بیشتر در متون ادبی و توصیفی به کار می‌رود و ممکن است در متون علمی یا تخصصی به ویژه در زمینه جغرافیا و آب‌شناسی نیز مورد استفاده قرار گیرد.

4. استفاده از کلمه در جملات: برای برای مثال می‌توان گفت: "لجه‌های ساحل به آرامی در حال تغییر شکل هستند."

5. نکات نگارشی:
   • هنگام استفاده از "لجه" در جملات، به جمله‌سازی صحیح و رعایت قواعد دستوری توجه کنید.
   • اگر "لجه" در انتهای پیامی قرار گیرد، بهتر است از نقطه (.) برای پایان جمله استفاده شود.

با رعایت این قواعد و نکات، می‌توانید به طور صحیح و مؤثر از کلمه "لجه" در نوشتار و گفتار خود استفاده کنید.

1. در لجه‌ی دریا، موج‌های بلند به صخره‌های ساحل می‌کوبیدند.
2. غواصان در لجه‌های عمیق اقیانوس به جستجوی گنج‌های زیر آب رفتند.
3. لجه‌های شنی و زیبا در کنار رودخانه، محلی مناسب برای استراحت و تفریح به شمار می‌روند.