کلمه "لوشه" (در بعضی از محاوره‌ها "لوش" نیز گفته می‌شود) به معنای "آدم بی‌کفایت" یا "ناکارآمد" به کار می‌رود. در مورد نوشتن این کلمه و استفاده از آن در جملات، نکات زیر حائز اهمیت است:

1. نحوه نگارش: "لوشه" به عنوان یک اسم عام و غیررسمی نوشته می‌شود و در متن‌های ادبی یا رسمی کمتر به کار می‌رود.

2. مفهوم و کاربرد: این کلمه معمولاً در زبان محاوره و به صورت غیررسمی برای اشاره به کسی که در انجام کارها قابلیت یا استعداد بالایی ندارد به کار می‌رود.

3. قواعد نگارشی:

   • اگر این کلمه به عنوان وصف برای شخصی استفاده شود، باید دقت کنید که جملات شما به درستی ساختار و انسجام داشته باشند.
   • از به‌کارگیری این کلمه در متون رسمی یا ادبی خودداری کنید.

4. نوع جمله:

   • می‌توانید از این کلمه در جملات توصیفی استفاده کنید. به عنوان مثال: "او یک لوشه است و هیچ‌گاه نمی‌تواند کارها را به پایان برساند."
5. توجه به لحن: استفاده از کلمه "لوشه" می‌تواند لحن توهین‌آمیزی داشته باشد. پس در زمان استفاده از آن به موقعیت و مخاطب خود دقت کنید.

با رعایت این نکات می‌توانید در استفاده از کلمه "لوشه" دقت و احتیاط لازم را به خرج دهید.

1. امروز در کنار دریا، بچه‌ها با لوشه‌های رنگی مشغول بازی بودند و لحظات شادی را تجربه کردند.
2. من همیشه از لوشه‌های پشمالو و نرم برای تزئین اتاقم استفاده می‌کنم.
3. در یک روز بارانی، نشستن با یک فنجان چای و یک لوشه دنج، بهترین راه برای آرامش بود.