متشخص

کلمه "متشخص" به معنای دارای ویژگی‌ها و صفات خاص یا بارز است و در زبان فارسی به کار می‌رود. برای استفاده صحیح از این کلمه و نگارش درست آن، چند نکته را می‌توان مورد اشاره قرار داد:

1. معنا و کاربرد: "متشخص" به معنای کسی است که دارای شخصیت، ویژگی یا صفات خاص و بارز است. به عنوان مثال: "او یک فرد متشخص در جامعه است."

2. جنس و جمع: این کلمه از لحاظ جنسیتی به صورت مذکر و مؤنث استفاده می‌شود و در صورت نیاز می‌توان آن را در جمع نیز به کار برد: "متشخصین".

3. استفاده در جملات:

   • "این دانشمند یکی از متشخص‌ترین افراد در رشته خود است."
   • "متشخص بودن به معنای داشتن شخصیت قوی و اثرگذار است."
4. قواعد نگارش:
   • این کلمه باید به صورت کامل و بدون حذف حروف نوشته شود.
   • از به کار بردن این کلمه در جملات پیچیده و طولانی خودداری کنید تا مفهوم آن به وضوح قابل درک باشد.

توجه به این نکات به شما کمک می‌کند تا از کلمه "متشخص" به درستی و به طور مؤثر استفاده کنید.

1. او همیشه در جمع‌های اجتماعی خود را به عنوان یک فرد متشخص معرفی می‌کند.
2. این کتاب به بررسی زندگی متشخص‌ترین شخصیت‌های تاریخ پرداخته است.
3. رفتار متشخص او باعث شده است که دیگران به راحتی به او اعتماد کنند.