متلاصق

کلمه «متلاصق» در زبان فارسی به معنای «به هم چسبیده» یا «در هم تنیده» می‌باشد. در نگارش و استفاده از این کلمه، توجه به قواعد زیر می‌تواند مفید باشد:

1. جدا نویسی: کلمه «متلاصق» یک واژه مرکب است و باید به صورت یکپارچه نوشته شود. هرگز این کلمه را به دو بخش «مت» و «لاصق» جدا نکنید.

2. جنس و نوع کلمه: «متلاصق» در زبان فارسی صفت است و می‌تواند برای توصیف اسامی استفاده شود. مثلاً: «اینگونه ساختارهای متلاصق» یا «ماده‌ی متلاصق».

3. هماهنگی صرفی: در زمان استفاده از این صفت، به هماهنگی آن با اسم‌های مذکر و مؤنث دقت کنید. به عنوان مثال: «ماسه‌های متلاصق» (مؤنث) و «سنگ‌های متلاصق» (مذکر).

4. استفاده در جملات: می‌توانید این کلمه را در جملات متنوعی استفاده کنید، مثلاً: «دو قطعه‌ی متلاصق را نمی‌توان جدا کرد.»

5. ویژگی‌ها: در نگارش، دقت داشته باشید که متلاصق به نوعی خاصیت یا ویژگی اشاره دارد؛ بنابراین، معمولاً پس از آن توضیحات بیشتری دربارهٔ موردی که به آن اشاره می‌شود، لازم است.

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه «متلاصق» به درستی در نگارش و سخنوری خود استفاده کنید.

1. دیوارهای این اتاق به گونه‌ای متلاصق ساخته شده‌اند که فضای بیشتری برای استفاده فراهم شود.
2. دو کوه متلاصق در دل طبیعت، منظره‌ای خیره‌کننده و زیبا را ایجاد کرده‌اند.
3. این دو ساختمان متلاصق، نمای زیبایی به خیابان می‌بخشند و توجه هر رهگذری را جلب می‌کنند.