متهم

کلمه "متهم" در زبان فارسی به معنای فردی است که به ارتکاب جرمی متهم شده است. برای استفاده صحیح از این کلمه و موارد نگارشی مرتبط با آن، می‌توان به نکات زیر توجه کرد:

1. نوشتار صحیح: کلمه "متهم" باید درست و بدون اشتباه تایپی نوشته شود. یعنی "م" و "ت" باید به درستی و در کنار یکدیگر قرار بگیرند.

2. نقطه‌گذاری: اگر "متهم" در وسط یک جمله قرار گیرد، باید به قواعد نقطه‌گذاری توجه شود. مثلاً اگر جمله‌ای به این صورت باشد: "متهم به دلیل مدارک غیرقابل قبول آزاد شد"، باید بعد از "متهم" یک ویرگول در صورت نیاز به کار برده شود.

3. تطابق بر اساس جنس: اگر بخواهید به یک متهم زن اشاره کنید، می‌توان از واژه‌جات دیگری مانند "متهمه" استفاده کرد. استفاده از شکل مؤنث در فارسی در مکالمات رسمی و نگارش‌های ادبی اهمیت دارد.

4. قیدهای توصیفی: می‌توان به متهم صفت‌هایی نسبت داد تا توصیف بهتری داشته باشیم. برای مثال: "متهم فراری" یا "متهم سابقه‌دار".

5. نحوه استفاده در جملات: زمانی که از کلمه "متهم" استفاده می‌کنید، باید ساختار جمله را به گونه‌ای تنظیم کنید که مفهوم به‌روشنی منتقل شود. به عنوان مثال:

   • "متهم در دادگاه حاضر شد."
   • "مدارک ارائه شده برای اثبات بی‌گناهی متهم کافی نبود."
6. قواعد فعل: در جملاتی که "متهم" به عنوان فاعل یا مفعول به کار می‌رود، باید به تطابق فعل با فاعل توجه کنید. مثلاً "متهم در دادگاه حضور داشت" و نه "متهم در دادگاه حضور داشتند."

با رعایت این نکات، می‌توانید به شکل موثری از واژه "متهم" در نوشتار و گفتار خود استفاده کنید.

1. متهم روز گذشته در دادگاه حاضر شد تا از خود دفاع کند.
2. به گفته وکیل، متهم هیچ نقشی در وقوع جرم نداشته است.
3. پس از بررسی شواهد، قاضی تصمیم به آزادی موقت متهم گرفت.