مربی

کلمه "مربی" در زبان فارسی به معنی کسی است که به آموزش و پرورش دیگران می‌پردازد و در زمینه‌های مختلف، از جمله ورزش، تحصیل و هنر، استفاده می‌شود. در زیر برخی از قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه آورده شده است:

1. نقطه‌گذاری: کلمه "مربی" باید بدون فاصله و به‌درستی نوشته شود. در جمله‌ها، اگر به عنوان اسم در انتهای جمله بیاید، باید به علامت‌گذاری جمله توجه کرد.

   مثلاً: "مربی تیم فوتبال در تمرینات حضور داشت."

2. جمع‌سازی: برای جمع بستن کلمه "مربی"، از "مربیان" یا "مربی‌ها" استفاده می‌شود.

   مثلاً: "مربیان فوتبال در مسابقات شرکت کردند." یا "مربی‌ها باید به روز باشند."

3. مضاف و مضاف‌الیه: در ساختار مضاف و مضاف‌الیه، کلمه "مربی" به خوبی با کلمات دیگر ترکیب می‌شود.

   مثلاً: "کتاب‌های مربی زبان انگلیسی."

4. کاربرد در جملات: می‌توان از "مربی" در جملات مختلف برای بیان توانمندی‌ها و ویژگی‌های فرد استفاده کرد.

   مثلاً: "مربی خوب باید انگیزه‌بخش باشد."

5. نکات معنایی: در جملات، باید توجه داشت که "مربی" به معنای کسی است که به آموزش و تربیت دیگران پرداخته و دارای مهارت و تخصص در زمینه‌ای خاص است.

با رعایت این نکات می‌توانید به‌درستی از کلمه "مربی" در نگارش و سخن گفتن فارسی استفاده کنید.

1. مربی فوتبال تیم جوانان، با آموزش‌های فنی و اخلاقی، بازیکنان را به سطح بالاتری از مهارت می‌رساند.
2. در جلسات تمرین، مربی همیشه تشویق می‌کند که بازیکنان به حداکثر توان خود دست یابند.
3. مربی بدنسازی برنامه‌های متنوعی برای افزایش قدرت و استقامت اعضای باشگاه طراحی کرده است.