مزدحم

کلمه "مزدحم" به معنی شلوغ، پر ازدحام یا پرتراکم است. در زبان فارسی، قواعدی برای نگارش و استفاده از این کلمه وجود دارد:

1. نوشتار صحیح: کلمه "مزدحم" باید به همین صورت و با املای صحیح نوشته شود. هرگونه تغییر در حروف یا نوشتار آن ممکن است معنای کلمه را تغییر دهد.

2. استفاده در جملات: این کلمه معمولاً به عنوان صفت به کار می‌رود و می‌تواند برای توصیف مکان‌ها یا زمان‌ها استفاده شود. به عنوان مثال:

   • "این خیابان در ساعت‌های اوج ترافیک مزدحم است."
   • "حضور مردم در جشنواره باعث شد که فضا مزدحم شود."

3. نکات نگارشی:

   • در جملاتی که "مزدحم" به کار می‌رود، توجه به جابجایی صفت و اسم اهمیت دارد. معمولاً صفت قبل از اسم می‌آید.
   • اگر کلمه در جمله منفی یا با قیدهای خاص به کار رود، مانند "کم مزدحم"، باید دقت کرد تا معنی درست منتقل شود.

4. وضعیت صرف و نحو: "مزدحم" یک صفت است و می‌تواند به تنهایی یا در ترکیب با اسم‌های دیگر به کار رود. همچنین می‌تواند به صورت جمع (مزدحم‌ها) نیز به کار برود.

5. مترادف‌ها و متضادها: کلمه "مزدحم" مترادف‌های مختلفی دارد، مانند "شلوغ"، "پرتراکم" و همچنین متضادهای آن شامل "خلوت" و "آرام".

استفاده درست و نگارش صحیح این کلمه می‌تواند به وضوح و اثرگذاری نوشتار کمک کند.

1. روزهای تعطیل، پارک شهر همیشه مزدحم و پر از خانواده‌هاست.
2. خیابان‌های مرکز شهر در ساعات شلوغی بسیار مزدحم می‌شوند.
3. برای فرار از ازدحام، به جنگل‌های اطراف شهر رفتم که به هیچ عنوان مزدحم نبودند.