کلمه "مسافت" به معنی فاصله یا طول راه بین دو نقطه است. در نوشتار و استفاده از این کلمه، چند نکته نگارشی و قواعدی وجود دارد که باید در نظر گرفته شوند:

1. املا و نوشتار: کلمه "مسافت" به صورت صحیح با "م" و "س" و "ا" و "ف" و "ت" نوشته می‌شود. توجه داشته باشید که در نوشتن این کلمه، هیچگونه علامت اضافه یا تغییر در حروف آن مجاز نیست.

2. جنس و نوع: "مسافت" اسم مؤنث است و به همین دلیل در جمله‌های فارسی به شکل مؤنث به کار می‌رود، مثلاً: "این مسافت طولانی است."

3. قید و صفت: برای توصیف مسافت می‌توان از صفات و قیدهای مختلف استفاده کرد: "مسافت نزدیک"، "مسافت دور"، "مسافت زیاد" و غیره.

4. پیوند با واژگان دیگر: این کلمه می‌تواند به راحتی با کلمات دیگر ترکیب شود. مثلاً: "مسافت طی شده"، "مسافت سپری شده"، "مسافت هوایی" و غیره.

5. کاربرد در جملات: در جملات، "مسافت" معمولاً به عنوان مفعول یا فاعل به کار می‌رود، مثلاً: "وی ۱۰ کیلومتر مسافت را پیمود" یا "مسافت بین دو شهر بسیار زیاد است."

با رعایت این نکات، می‌توانید به درستی از کلمه "مسافت" استفاده کنید.

1. برای رسیدن به مقصد، باید مسافت زیادی را طی کنیم.
2. مسافت بین تهران و اصفهان تقریباً ۴۰۰ کیلومتر است.
3. او به دلیل خستگی، نمی‌توانست مسافت طولانی را پیاده طی کند.