مستأجر

کلمه "مستأجر" در زبان فارسی به معنای فردی است که ملکی را از مالک آن اجاره می‌کند. در نگارش و استفاده از این کلمه، نکات زیر باید در نظر گرفته شود:

1. نگارش صحیح: کلمه "مستأجر" به گونه‌ای نوشته می‌شود که حرف "أ" در آن به صورت خاص و به معنای همخوان‌های دو حرف "ا" و "ت" است. پس توجه داشته باشید که باید به صورت صحیح نوشته شود.

2. نوع کلمه: "مستأجر" یک اسم است و به عنوان اسم خاص می‌تواند به شخصی که ملکی را اجاره می‌کند، اشاره کند.

3. قواعد جمع‌سازی: جمع کلمه "مستأجر"، "مستأجران" یا "مستأجرین" است. بسته به ساختار جملات و نیازهای نگارشی می‌توانید از هر دو شکل جمع استفاده کنید.

4. کاربرد در جملات: مثلاً می‌توانید بگویید: "مستأجر باید به قرارداد اجاره احترام بگذارد." یا "مستأجران حق دارند از مزایای قانون استفاده کنند."

5. استفاده در حقوق: در متون حقوقی نیز این کلمه به همراه سایر اصطلاحات مرتبط بکار می‌رود، مانند "مستأجر و موجر".

این نکات به شما کمک خواهد کرد تا در نوشتارهای خود از کلمه "مستأجر" به درستی استفاده کنید.

1. مستأجر تازه‌ای به ساختمان ما آمده و به زودی در همسایگی ما ساکن خواهد شد.
2. در قرارداد جدید، مستأجر ملزم به پرداخت هزینه خدمات مشترک است.
3. مستأجران باید به قوانین ساختمان احترام بگذارند و رفتار مناسبی داشته باشند.