کلمه "مسح" در زبان فارسی به معنای پاک کردن، مالیدن یا گذراندن دست بر سطحی (مانند مسح کردن صورت یا دست‌ها) به کار می‌رود. این کلمه در متون دینی و فقاهتی نیز کاربرد دارد و به معنای مسح کردن وضو بر پاها و یا صورت است.

در اینجا به بررسی قواعد نگارشی و نحوه استفاده از کلمه "مسح" می‌پردازیم:

1. شکل نوشتاری

• "مسح" به صورت نوشته شده به شکل صحیح این است که حروف آن به درستی و به‌طور واضح نوشته شوند.

2. تلفظ

• تلفظ صحیح این کلمه به صورت "mas'h" است.

3. نحوه استفاده

• "مسح" به عنوان فعل شرایط خاص خود را دارد. به طور مثال:
  • "او صورتش را با حوله مسح کرد."
  • "مسح پاها در وضو واجب است."

4. قواعد نگارشی

• استفاده از "مسح" در جملات باید در جای درست و مناسب باشد. به عنوان مثال:
  • "وی دست خود را روی سر کودک مسح کرد."
• در جملات رسمی و دینی، این کلمه به معنای خاص خود مورد استفاده قرار می‌گیرد.

5. ترکیب‌ها

• این کلمه می‌تواند با دیگر کلمات ترکیب شود، به عنوان مثال:
  • مسح صورت
  • مسح دست‌ها
  • مسح پاها

6. هم‌معناها

• هم‌معناهایی مانند "پاک کردن" و "مالیدن" ممکن است در برخی Context ها قابل تبادل باشند، اما "مسح" معمولاً بار دینی یا فرهنگی خاصی دارد.

جمع‌بندی

استفاده از کلمه "مسح" باید به‌صورت اصولی و در جایگاه مناسب آن صورت گیرد. همواره در نگارش باید به قواعد زبان فارسی و نگارشی توجه شود تا مفهوم مورد نظر به‌درستی منتقل گردد.

1. او به آرامی گرد و غبار را از روی کتاب قدیمی با یک دستمال نرم مسح کرد.
2. بعد از بارش باران، بچه‌ها با خوشحالی گل‌های تازه را مسح کردند و عطر آن‌ها را استشمام نمودند.
3. پزشک با دقت زخم بیمار را مسح کرد تا از عفونت جلوگیری کند.