مسدد

کلمه "مسدّد" (مُسَدَد) به معنای «محکم، استوار» یا «تسخیرشده» به‌کار می‌رود و در زبان فارسی به شکل‌های مختلفی مورد استفاده قرار می‌گیرد. در ادامه به برخی از قواعد نگارشی و نکات مربوط به این کلمه اشاره می‌کنم:

۱. املاء

• این کلمه در نوشتار به‌صورت «مسدّد» با دو دال نوشته می‌شود. املای صحیح این کلمه باید با دقت رعایت شود.

۲. تلفظ

• تلفظ این کلمه به‌صورت /mɔsædˈdæ/ است. در نگارش و صحبت‌کردن باید به تلفظ صحیح آن توجه کرد.

۳. کاربرد

• کلمه "مسدّد" معمولاً در متون ادبی و علمی به‌کار می‌رود و ممکن است در جملات مختلفی مورد استفاده قرار گیرد.
• مثال: «این موضوع باید به‌طور مسدّد و دقیق بررسی شود.»

۴. صرف و نحو

• این کلمه به‌عنوان صفت به‌کار می‌رود و می‌تواند با اسم‌های مختلفی هم‌راستا شود. به‌عنوان مثال:
  • «مسدّد بودن» (استوار بودن)
  • «مسدّد کردن» (محکم کردن)

۵. نگارش

• هنگام نگارش متون فارسی، از لحاظ نگارشی و قواعد مربوط به استفاده از کلمات دقت کنید که کلمه "مسدّد" در جای مناسب و با ساختار صحیح به‌کار رود. برای مثال، استفاده از فعل مناسب یا جمله‌سازی صحیح.

با توجه به این نکات، می‌توانید در نوشتار و گفتار خود از کلمه "مسدّد" به‌درستی استفاده کنید.

1. مسدد مسئولیت تأمین امنیت و آرامش جامعه را بر عهده دارد.
2. در این جلسه، موضوع مسدد و راه‌های بهبود کیفی خدمات مورد بحث قرار گرفت.
3. برنامه‌های مسدد باید به گونه‌ای طراحی شوند که نیازهای مردم را به بهترین شکل برطرف کنند.