کلمه "مسکر" در زبان فارسی به معنای چیزی است که باعث شادی یا خوشحالی می‌شود، وگاهی به معنای نوشیدنی‌های الکلی نیز استعمال می‌شود. در زیر به بررسی قواعد نگارشی و استفاده صحیح از این کلمه می‌پردازیم:

1. نوشتار صحیح: کلمه "مسکر" معمولاً بدون هیچ تغییر و تصرفی نوشته می‌شود.

2. جایگاه در جمله: این کلمه می‌تواند به عنوان اسم یا صفت در جمله بهره‌برداری شود. به عنوان مثال:

   • "این نوشیدنی مسکر است." (اسم)
   • "لحظه‌های مسکر را فراموش نکنید." (صفت)

3. تطابق با ویژگی‌های دستوری: اگر "مسکر" به عنوان صفت استفاده شود، باید با اسم‌هایی که توصیف می‌کند، از نظر جنس و عدد مطابق باشد:

   • "نوشیدنی‌های مسکر" (جمع)
   • "لحظه مسکر" (مفرد)

4. نگارش بصورت ترکیبی: در متون ادبی یا رسمی، گاهی ممکن است این کلمه در ترکیب‌های خاص به کار برود. به عنوان مثال:

   • "لذت‌های مسکر زندگی"
   • "شعرهای مسکر و دلنواز"
5. نکات معنایی: به دلیل بار معنایی این کلمه، در متن‌های رسمی و علمی بهتر است از کلمات دیگری برای توصیف شادابی و خوشحالی استفاده شود، مگر اینکه تمرکز خاصی بر روی ویژگی مسکر بودن چیزی داشته باشیم.

با رعایت این نکات، می‌توان به کارگیری مناسبی از کلمه "مسکر" در نگارش فارسی داشت.

1. وقتی او را در پارک دیدم، لبخند بر لبانش ظاهر شد و چهره‌اش مسکّر شد.
2. مسکر کردن کودکانه او در هنگام بازی، حال و هوای خوشی به جمع داد.
3. بعد از شنیدن خبر خوب، بر چهره‌ام مسکر نشاند و احساس شادی کردم.